Szávay Szelena Holdt (geboren als Kristóf Neil Holdt, 23 april 2021 – 11 december 2152) was de eerste persoon buiten de aardse dampkring geboren.

De eerste buitenaardse menselijke koloniën wendden een strikte controle aan over de geslachtsgemeenschap en voortplanting van hun kolonisten. In die oude dagen dacht men dat de lage zwaartekracht ruimte-geboren kinderen aan zou kunnen tasten met, in het beste geval, zwakke botten en geslonken spieren, en in het slechtste geval, ontwikkelingsachterstanden, ernstige misvormingen, en een gemiddelde levensverwachting van twee of drie jaar. Als een vrouw op de Maan (zoals ze haar toen noemden) zwanger was gevonden zou zij een volledig medisch onderzoek krijgen en werdt ze so snel mogelijk terug naar Aarde verscheept, in de hoop om verdere schade aan de baby te voorkomen.

Szelenas ouders — Villum Holdt, een Euroconische botanicus, en Szávay Fruszina, een Hongaarse ingenieur — hadden elke bedoeling om deze regels te volgen. Ze hadden van hun tijd op het achtste contient genoten, maar dezelfde mensen elke dag zien in de muffe lucht van een eindeloze grijze woestijn vermoeit de geest, en Mars was helemaal geen plaats om een kind op te voeden. Fruszina zou weer aan het werk gaan in de ontluikende kernfusiesector van Hongarije; Villum zou nog een paar maanden voor zijn gewassen zorgen, en daarna zijn bevindingen presenteren bij een conferentie in Kopenhagen. Dat was voor de uitbraak.

Driehonderd jaar later weet nog niemand zeker hoe orcov-19 een lift kreeg naar Selene. De Amerikanen beschuldigden de lakse medische controle van de Russen; de Russen zei dat de Europeanen een plekje had vergeten schoon te maken, en de Europeanen dachten dat de Amerikanen ten eerste niet een schip vanaf hun grond hadden moeten lanceren. Maar toch lanceerden ze, en van Chang’e tot Galileo vonden de kinderen van Moeder Aarde dat ze niet zo snel naar huis zouden gaan.

Eén week na de opheffing van lockdown in Galileo en tweeënvijftig jaar na de eerste slag van Apollos pijl op lunaire grond verwelkomden de Holdts een schattig zoontje op de wereld, en voor het eerste keer in miljarden maanden, verwelkomden ze een wereld op zijn eerste schattige zoontje. De voorspellingen van rachitis, verlamming, en elke ziekte onder de zon kwamen niet uit; ja, baby Kiki was dunner en zwakker dan een aards prematuurtje, maar het was niks dat men niet op kon lossen met regelmatig bewegen en een paar vitaminepillen.

De situatie van Szelenas geboorte gaven haar een bijzondere jeugd, waar zij over schreef in haar biografie, Overview: „Mama en papa vernoemden mij naar Armstrong, maar met geen vrienden behalve de onzichtbare jongens en meisjes op de blauwe stip waarnaar we baden voelde ik vaak meer als een Collins — een Grissom of Lovell op mijn slechtste dagen.” Zij had goed gepresteerd als academica, met een bachelor in Europese letterkunde van de Lunaire Campus van Durham, maar vondt het altijd moeilijk om met anderen te verbiden — soms dacht zij over „een gatje prikken in mijn drukpak en wachten op het onvermijdelijke”.

Szelena kwam in 2043 als transgender uit de kast. In haar jonge volwassenheid schreef ze advertensietekst voor zaken zo divers als Helion Energy en Agrisol–Diana; later werd ze een redenaar en activiste voor seleense soevereiniteit in de Lichten Aan-Partij.

Circa 2139 begon ze van levensextensietechnieken af te zien; zij zei dat zij liever zou „gaan wanneer het tijd is te gaan.” Szelena overleed 11 december 2152 op 131-jarige leeftijd in Zuid-Kubrick, ten zuidwesten van Galileo. Zij is een van de zeven geëerde personen wie in de Abdij van Tranquillitatis zijn begraven. Vijf ruimtestations, twee steden, een krater op Persephone, en een soort genepuleerde vleermuis dragen haar naam.